جایی دیگر| گلی ترقی

داستان رسیدن این کتاب به دستم فراموش نشدنیه! 

عین این کتابو برام خریده بود و پست کرده بود خوابگاه!!

دیدن این که روی در ورظروی نوشته باشن خانوم سین بیان بسته ی پستیشون رو تحویل بگیرن واقعا عالیه^_^

اما این اتفاق نیفتاد برای من!!

چون سرپرست گرامی لطف نکرده بودن بنویسن :(

و عین زنگ زده بود به دوست من که بهم بگه برام بسته پستی اومده :))

جایی دیگر| گلی ترقی| انتشارات نیلوفر

خیلی وقت بود کتابی که نویسندش ایرانی باشه نخونده بودم...اینکه شرایط  برام آشنا بود حس لذت بخشی بود!

بعد خوندن نقد های این کتاب تازه فهمیدم چقدر سلیقه ی خامی در کتاب و داستان دارم!

رمان ها و مجموعه های گلی ترقی بارها کتاب سال شدند و داستان های کوتاهش به عنوان بهترین داستان سال انتخاب شده...

اما اینکه میگم سلیقم خامه به این خاطره که موقع هوندن کتاب به نظرم چند تا داستان عادی اومدن که نویسندش تازه کاره حتی!

فکر می‌کنم این حس به خاطر رئال بودن زیاد فضای داستان هاست...

ولی خب این رئالیسم باعث می‌شه آدم ارتباط بهتری با کتاب برقرار کنه و یجورایی وارد فضاها بشه که خانوم ترقی خیلی فضاسازیش کردن...

با داستان های اول به نظر میاد با یک کتاب گوشه گیر طرفیم که یک راوی بی حوصله داره...این بی حوصلگی در داستان "بازی ناتمام" و "انار بانو و پسرهایش" و "سفر بزرگ امینه" خیلی مشهوده،اما بعد از این سه داستان فضا عوض می‌شه و "درخت گلابی" شیطنت بیشتری داره،تناوب زمان گذشته و حال تو این داستان یجور سردرگمی خوب ایجاد می‌کنه...

بعد از درخت گلابی داستان "بزرگ بانوی روح من" میرسه که برنده داستان سال فرانسه شده،ولی من زیاد باهاش ارتباط برقرار نکردم،در واقع متوجه نشدم منظور نویسنده رو! به همون دلیل خامی احتمالا....

داستان آخر هم "جایی دیگر" که برای اینه بشه بهش گفت داستان کوتاه یکم طولانیه،حدودا صد صفحه! 

جایی دیگر ناامیدی و بی حوصلگی خیلی کمتری داره،تغییر و شکوفا شدن تو هرکلمه داستان حس می‌شه و حس بد نویسنده به زندگی مدرن مشهوده...

شخصیت پردازی داستان ها خیلی کامل و حرفه ایه،طوری که وقتی داستان قبلی تموم میشه و به داستان جدید میرسید کمی سخته جدا شدن از فضای داستان قبل...توضیحات خود نویسنده،عکس العمل ها و صحبت های شخصیت ها باعث میشه کاملا بشناسیدشون و اغلب خیلی دوسشون داشته باشید،اناربانو،امینه،امیرعلی...

نثر گلی ترقی طنزهای ریزی هم داره که کتاب رو لذت بخش تر میکنه..

در آخر بگم که اقای داریوش مهرجویی بر اساس داستان درخت گلابی فیلمی رو به همین نام ساختن که دیدنش خالی از لطف نیست.